Voor een grote opdrachtgever ben ik het afgelopen jaar als projectleider organisatieontwikkeling actief geweest. Het doel van het project was te groeien naar een organisatiecultuur waarin mensen zich erkend en gewaardeerd voelen, en van daar uit samenwerken, oordelen opschorten, en echt luisteren, zodat samen echte oplossingen gevonden kunnen worden. Vanuit dat kader heb ik een aantal trainingen binnen de organisatie mogen introduceren.

Een van die trainingen is systemisch verandermanagement. Een training die ervan uit gaat dat verandering een bovenstroom en een onderstroom kent.

De bovenstroom gaat over structuren, werkprocessen, rollen etc… De onderstroom gaat over het psychologische proces dat mensen doormaken. Alleen ingaan op het goed regelen van het proces (de bovenstroom) zorgt er nog niet voor dat mensen ook daadwerkelijk andere dingen gaan doen (de onderstroom). Het helpt  om te weten dat er fases zijn in verandering, dat er een gevoel van urgentie moet zijn, dat mensen het oude moeten loslaten, ook als dat pijn of verdriet oplevert, dat mensen soms niet weten wat het nieuwe exact gaat inhouden en van hun verwacht. Er is een fase van creatie waarin geëxperimenteerd wordt, en een fase van een nieuw begin, waarin nieuwe routines ontstaan.

Bij systemisch verandermanagement leer je inzien dat mensen in veranderingsprocessen in verschillende fases kunnen zitten, én dat dat ook prima is. In plaats van je zorgen te maken of te irriteren aan mensen ga je begrijpen dat ze wellicht in een andere fase van het verandertraject zitten dan jijzelf.

In deze vorige blog meer informatie over de verschillende veranderfases.

Realiseer je overigens ook dat complexe veranderingen niet ‘uitgerold’ of ‘ingevoerd’ kunnen worden. Taalkundig weet je bij deze blauwdruktermen al dat er systemisch wat wrikt. Zie ook de blog over de kleuren van De Caluwé, waarin wordt ingegaan op soorten verandering en de meest passende verandermethode